Eribelle glimt van plezier

Vrijdag 5 augustus gingen we met Eribelle en fietsen naar Groningen voor de grote Eribelle poetsbeurt. Dat de fietsen ook mee gingen was een uitprobeersel. Samen hadden we een constructie bedacht waarmee we de fietsen mee kunnen nemen op vakantie. Een vakantie zonder fietsen is namelijk ondenkbaar.

Donderdag voor we weggingen heeft Ben geknutseld en hebben we alles gewogen want het blijkt dat er helemaal niet zo veel  gewicht mee kan in een kleine caravan. Daar had ik geen idee van maar gelukkig kregen we her en der tips over 'belading'. Stiekem vond ik het wel een beetje jammer dat als de fietsen er in staan (en gasflessen, reservewiel etc.) er eigenlijk geen ruimte meer is voor bagage als boodschappen en kleding.

Nou ja, dan blijft het kampeergevoel dat je een beetje heen en weer sleept met spullen. Snel alles inladen en wegwezen blijft nog even buiten bereik.
Tenslotte moet je er wat voor over hebben om met minicaravan EN fietsen op pad te gaan.




Zo gingen de fietsen mee, vastgesjord op het omgekeerde tafelblad



Minder bagage dan met een tent blijkt een illusie...

Vrijdag na aankomst eerst een boterhammtje en toen meteen gaan poetsen. Op een fijne camping als de Entourage toch leuker als op de parkeerplaats achter ons huis.










Deborah en Willem, campingeigenaars, kwamen zich verbazen over wat er allemaal in zo'n caravannetje past..

Complete ontploffing, alles uit de caravan

en alle bagage

Van binnen en van buiten, alles wordt grondig schoon gemaakt. Dit is echt wel leuker dan je huis schoonmaken. 

Zaterdag 6 augustus was het tegen alle voorspellingen in in Groningen wel mooi weer. Na een slapeloze nacht, horretjes zijn aan te raden op het platteland we hadden veel last van muggen, besloten lekker te gaan fietsen. Na een kleine 50 km kwamen we tot de conclusie dat het zeer slecht gesteld is met de fietsconditie. Nou ja we sporten in ieder geval wel, volgend jaar hopelijk beter, maar dat zeiden we vorig jaar ook.

Luifel te leen

Het is wel heel grappig, deze caravan roept gemengde gevoelens op. Of men vindt het leuk (we hebben een echte Eriba fan ontmoet) of men vindt het een soort van aandoenlijk of zelfs een beetje sneu.... Enfin we kregen van aardige Kipcaravanburen een luifeltje te leen zodat we lekker buiten konden eten. Het was inmiddels gaan regenen maar niet koud.

Alles staat klaar voor een lekker ontbijtje

Zondag 7 augustus was het een beetje fris (eigenlijk was dat alleen maar een excuus) dus hebben we ons eerste ontbijtje binnen gegeten. Superknus, definitief helemaal verliefd op de Eribelle.

Gezellig binnen

Na het ontbijt, boekje erbij en verse scharreleitjes van de campingkippen zijn we weer hard aan het werk gegaan.

Wax in, wax out...



Het resultaat mag er zijn, de Eribelle is minstens 3 tinten witter!



En ze glimt weer van plezier.

Nu nog de tijd om vaker met Erisistibelle op pad te gaan.



Eribelle naar de dokter

24 juli de Eribelle opgehaald uit de stalling.


In de stromende regen Eribelle ophalen


Die nacht logeerde ze bij vrienden van ons die een eigen oprit hebben.
We wilden haar liever niet op de parkeerplaats bij ons huis zetten.

De volgende ochtend vroeg hebben we onze Erisistibelle naar 'de dokter' gebracht. Daar is ze gekeurd en helemaal goed nagekeken.
De remmen zijn uitgeboord, lagers gesmeerd, nieuwe banden, nieuwe gasslang, en nog wat kleinigheden. Een rib uit ons lijf... Uiteindelijk bleken we mazzel te hebben gehad dat we heelhuids thuis gekomen zijn, de banden waren wel erg slecht... oei...
Maar goed wie A zegt moet B zeggen en het is voor onze eigen veiligheid.

Weer eens een beschermengel de stress ingejaagd, de zoveelste.


Even ter vergelijking, Eribelletje en gewone caravan....

En zo moesten we Eribelle achterlaten, ze paste maar net op de brug.